۱. قندهای افزودنی حاوی مقدار زیادی فروکتوز هستند
مضر بودن قندهای افزودنی برای سلامتی ما (و البته ترکیبی مانند شربت ذرت با فروکتوز بالا (HFCS))، وجود مقدار زیادی از فروکتوز در این ترکیبات است. اساسا قندها و (HFCS) بهصورت نیمی از گلوکز و نیمی از فروکتوز شکل گرفتهاند.
گلوکز برای بدن ضروری است و تقریبا میتواند بهواسطه هر کدام از سلولهای بدن متابولیزه شود. اگر هم ما این ماده را از طریق رژیم غذایی دریافت نکنیم، بدنمان میتواند گلوکز را از پروتئینها و چربیها بهدست بیاورد. با اینحال، فروکتوز اساسا برای عملکردهای بدن ما ضروری نیست. در ضمن، تنها ارگانی که میتواند فروکتوز را متابولیزه کند، کبد است.
وقتی که مقدار زیادی از فروکتوز وارد کبد شود، درحالی که کبد پُر از گلیکوژن باشد، بیشتر این فروکتوز به چربی تبدیل میگردد. این فرآیند احتمالا یکی از دلایل اصلی فراگیر شدن بسیاری از بیماریهای مزمن در سطح جهان است. البته لازم به ذکر است که نکات ذکرشده به میوههای تازه ربطی ندارند.
۲. قندها حاوی هیچ ماده معدنی یا ویتامینی نیستند
قندها بدون تردید فقط کالری بیهوده به بدن میرسانند. بسیاری از مواد غذایی سرشار از قند مانند شیرینیها، نوشابهها و آبنباتها نیز شامل همین قاعده میشوند و در بهترین حالت فقط مقدار ناچیزی مواد مغذی دارند. افرادی که از این مواد غذایی بهجای مواد غذایی کامل استفاده میکنند، بهمرور زمان با کمبودهای تغذیهای اساسی مواجه میشوند.
۳. قند ها باعث رسوب چربیها در کبد میشوند
وقتی که فروکتوز مصرف میکنیم، این ترکیب وارد کبد میشود. اگر ذخایر گلیکوژن کبد کم باشد، مانند حالتی که پس از دویدن ایجاد میشود، فروکتوز برای تامین گلیکوژن مورد استفاده قرار میگیرد. با اینحال، بسیاری از افراد پس از یک دوندگی طولانی هم به مصرف فروکتوز نیازی پیدا نمیکنند، چون کبدشان به اندازه کافی گلیکوژن دارد.
اگر ذخایر گلیکوژن در بدن تکمیل باشند، کبد نیز فروکتوز دریافتی را به چربی تبدیل میکند. مقداری از این چربیها از کبد خارج میشوند، اما بخشی از آنها نیز در کبد باقی میمانند. این چربیها میتوانند بهمرور زمان در کبد تجمع کنند و درنهایت شما را به بیماری کبد چرب غیرالکلی مبتلا سازند.
۴. قندها کلسترول و تریگلیسیرید را افزایش میدهند
بیشتر چربی تولیدشده در کبد، در قالب ذرات لیپوپروتئین دارای چگالی بسیار پایین (VLDL) از کبد خارج میشود. این ذرات سرشار از کلسترول و تریگلیسیرید هستند.
محققان در یکی از مطالعات کنترلشده، از افرادی خواستند تا به مدت ۱۰ هفته متوالی، ۲۵ درصد از کالریهای مصرفیشان را از نوشیدنیهای مبتنی بر گلوکز یا مبتنی بر فروکتوز تامین کنند. یافتههای حاصلشده از گروه مربوط به نوشیدنیهای مبتنی بر فروکتوز به ترتیب زیر هستند:
- افزایش در سطح تریگلیسیرید
- افزایش در سطح کلسترول LDL
- بالا رفتن قند خون ناشتا و انسولین
- کاهش حساسیت به انسولین
- افزایش چربی در ناحیه شکم
درواقع، اگر ۲۵ درصد کالریهای مصرفی از فروکتوز تامین شوند، چربی خون شدیدا آسیب میبیند و فرد به سندرم متابولیک مبتلا میشود. این روند نیز در ادامه با ابتلا به بیماریهای قلبی، چاقی، بیماری دیابت و کوتاه شدن طول عُمر همراه است.
۵. قندها شانس ابتلا به بیماریهای مزمن را افزایش میدهند
زیادهروی در مصرف قندها با ابتلا به بسیاری از بیماریهای مزمن همراه است. حتی بعضی از محققان میگویند که قندها، اصلیترین عامل در تضعیف سلامتی مردم در کشورهای ثروتمند هستند. درواقع، وجود قندها (و همچنین آرد تصفیهشده و روغنهای گیاهی) در رژیم غذایی مردم، شانس مبتلا شدن آنان به بیماریها را شدیدا بالا میبرد.
۶. مصرف قند با ابتلا به بیماریهای زیر همراه است:
- چاقی: قند ها از طریق مکانیسمهایی مانند افزایش مقاومت به انسولین و لپتین، وزن را زیاد میکنند.
- بیماری دیابت: قندها، از مهمترین علتهای ابتلا به بیماری دیابت هستند.
- بیماریهای قلبی: قندها، سطح کلسترول خون و تریگلیسیرید را افزایش میدهند و درنتیجه مشکلاتی را ایجاد میکنند که با ابتلا به بیماریهای قلبی همراه هستد.
اگر میخواهید که برنامه روزانه خودتان را با باقی مردم جهان هماهنگ کنید و از فرصتهای مناسب بهره بگیرید، باید فرد سحرخیزی باشید. افرادی که شبها خیلی دیر میخوابند و صبحها نیز بیش از حد دیر بیدار میشوند، باید ساعت درونی بدنشان را تغییر بدهند تا بتوانند به فرد سحرخیزی تبدیل شوند.
بهگفته محققان، اگر همیشه صبحها ساعت ۹ بیدار شدهاید و قصد دارید صبحتان را از ساعت ۶ شروع کنید، باید بدانید که چنین تغییری یکشبه امکانپذیر نمیشود و قطعا به برنامهریزی نیاز دارد. بنابراین، باید برنامه مشخصی را پیش بگیرید و بهصورت تدریجی جلو بروید.
برای شروع نیز باید روزانه ساعت بیدارباش خودتان را ۱۵ دقیقه زودتر تنظیم کنید. این استراتژی باید تا رسیدن به زمان بیدارباش دلخواه بهصورت تدریجی پیش برود. در ضمن، شما نباید در روزهای ابتدایی، خودتان را در ساعات صبح بیش از حد خسته کنید. کمک گرفتن از استراتژیهای زیر نیز واقعا برای شما ضروری است.
انگیزه
برای اینکه نتوانید دکمه snooze موبایل را بزنید و دوباره بخوابید، باید ساعات بیدارباش خودتان را روی یک ساعت جداگانه تنظیم کنید و این ساعت را در نقطهای دور از تخت خواب قرار بدهید. این ترفند ساده شما را مجبور میکند که برای قطع کردن صدای زنگ، از رختخواب بلند شوید و خودتان را به ساعت برسانید.
بهعلاوه، نباید از صداهای بلند و گوشخراش برای تنظیم ساعت بیدارباش کمک بگیرید. انتخاب صدایی مانند دکلمه شعر یا خواندن متنی از نویسنده مورد علاقهتان میتواند حس خوبی به شما بدهد و در بیدار شدن سریعتر شما موثر باشد.
ورزش
واقعیت این است که بخش زیادی از مساله خواب به هورمونها برمیگردد. متخصصان میگویند «اگر به زیستشناسی تکاملی توجه کنید، میتوانید به قبیلههای گرسنه-جمعآورنده برسید که دارای ریتمهای هورمونی خاصی در بدنشان بودهاند. بر همین منوال، ساختار آزادسازی هورمون کورتیزول در بدن ما انسانها طوری تنظیم شده است که سریعا با شروع صبح در بدنمان ترشح شود».
با اینحال، سطح کورتیزول در بدن بسیاری از ما در ساعات اولیه صبح واقعا پایین است و به همین دلیل ما نمیتوانیم راحت سحرخیز شویم. برای اینکه ریتم هورمونی بدن را به وضعیت عادی برگردانید، باید ورزش صبحگاهی را به برنامه همیشگی خودتان تبدیل کنید. این برنامه ورزشی باید برای ۴۵ دقیقه ابتدایی پس از بیدار شدن در نظر گرفته شود. محققان میگویند که حتی ۵ دقیقه ورزش نیز میتواند سطح کورتیزول را در بدن انسانها تغییر بدهد.
تغذیه
افرادی که صبحانه را از برنامه غذاییشان حذف کردهاند، شدیدا به وضعیت خواب خودشان آسیب میرسانند. این درحالی است که داشتن تغذیه سالم و مغذی بهعنوان صبحانه، برای تنظیم ریتم هورمونی بدن برای خواب از اهمیت بالایی برخوردار است. متخصصان میگویند که ساختار صبحانه نیز بیشتر باید به ساختار ناهار نزدیک باشد و حالت دسر و خوراکی به خود نگیرد. اضافه کردن منابع چربیهای سالم مانند آووکادو، نارگیل و تخممرغ، و منابع سبزیهای مهم مانند اسفناج نیز باید جدی گرفته شود. این مواد غذایی مهم و مغذی، هم سطح انرژی را تقویت میکنند و هم سوخترسانی به بدن را انجام میدهند.
هدف
وقتی که بیدار میشوید، باید هدف داشته باشید. بهگفته متخصصان، «هر فردی پس از بیدار شدن باید هدف مشخصی برای ادامه روز داشته باشد، اما بسیاری از افراد فاقد هدف هستند». بنابراین، شما باید هدفهای مشخصی برای روز خودتان در نظر بگیرید تا انگیزه کافی را برای شروع روز وسحرخیز بودن داشته باشید.
۱. منبع خوبی از آنتیاکسیدانها
عسل خالص حاوی آنتیاکسیدانهای مهمی بهنام ترکیبات فنولیک است. حتی بعضی از انواع عسلها دارای تنوع و تراکم آنتیاکسیدان بالایی به اندازه میوهها و سبزیها هستند. آنتیاکسیدانها از این منظر اهمیت دارند که از بدن در مقابل آسیبهای سلولی ناشی از رادیکالهای آزاد محافظت میکنند.
رادیکالهای آزاد، همان عناصریاند که فرآیندهای پیری را تسریع میکنند و حتی میتوانند در ابتلا به بیماریهای مزمن مانند سرطان و بیماریهای قلبی نقش داشته باشند. مطالعات علمی نشان دادهاند که پلیفنولهای موجود در عسل میتوانند در پیشگیری از ابتلا به بیماریهای قلبی نقش مهمی ایفا کنند.
۲. خاصیت ضدباکتریایی و ضدقارچی
عسل خالص میتواند باکتریهای قارچهای مضری که وارد بدن شدهاند را از بین ببرد. این ماده غذایی بهطور طبیعی حاوی هیدروژن پراکسید است که نوع عنصر ضدعفونیکننده محسوب میشود. امروزه بسیاری از بیمارستانهای اروپایی از عسل خالص برای مقابله با بعضی از عفونتهای باکتریایی مقاوم به آنتیبیوتیکها کمک میگیرند. البته اثربخشی عسل بهعنوان ماده ضدباکتریایی و ضدقارچی به نوع عسل و خالص بودن آن بستگی دارد.
۳. التیامبخش زخمها
کاربرد دیگر عسل خالص از منظر پزشکی، به درمان و التیام زخمها برمیگردد، چون عسل ذاتا توانایی بالایی در مقابله با عناصر تهاجمی دارد. محققان باور دارند که قرار گرفتن خاصیت ضدباکتریایی عسل در کنار هیدروژن پراکسید درون آن، این قابلیت ویژه را بهوجود میآورد.
مطالعات بسیاری نشان دادهاند که عسل خالص میتواند مدتزمان التیام زخمها را کوتاهتر کند و عفونت زخمها را نیز کاهش بدهد. با اینحال، عسلهایی که در محیطهای بیمارستانی به همین منظور استفاده میشوند، کاملا ایمن و استریل هستند. بنابراین، شما نمیتوانید خودتان از فروشگاهها عسل خالص خریداری کنید و برای التیام زخم مورد استفاده قرار بدهید.
۴. سرشار از مواد مغذی گیاهی
مواد مغذی گیاهی، ترکیبات مهمی هستند که تنها در گیاهان یافت میشوند و برای محافظت از گیاه فعالیت میکنند. بعضی از همین ترکیبات میتوانند حشرات را از گیاهان دور نگه دارند یا اثرات منفی ناشی از اشعههای UV خورشید را کاهش بدهند.
مواد مغذی گیاهی هم خاصیتهای آنتیاکسیدانی و هم خاصیتهای ضدالتهابی دارند که هر دو برای حفظ سلامت عمومی بدن مهم هستند. با توجه به اینکه عسل از گیاهان و گلها گرفته میشود، درنهایت حاوی انواع مختلفی از مواد مغذی گیاهی است. این مواد مغذی ارزشمند واقعا منحصربهفرد هستند و اگر عسل در مراحل فرآوری قرار بگیرد، تا حدود زیادی از بین میروند.
۵. کمک به مشکلات گوارشی
عسل در بعضی از موارد برای درمان مشکلات گوارشی مانند اسهال مورد استفاده قرار میگیرد، اگرچه هنوز یافتههای علمی کافی برای اثبات اثربخشی آن از این منظر وجود ندارد. با اینحال، اثربخشی عسل خالص برای درمان زخم معده ناشی از هلیکوباکتر پیلوری واقعا اثبات شده است. مصرف ۱ تا ۲ قاشق غذاخوری از عسل خالص با معده خالی و بهصورت ناشتا هم درد معده را تسکین میدهد و هم به تسریع در فرآیند التیام زخم کمک میرساند.
۶. تسکین گلودرد
افرادی که با گلودرد ناشی از سرماخوردگیهای معمولی مواجه میشوند، میتوانند از عسل خالص برای تسکین این مشکل استفاده کنند. البته بهتر است که برای این کار، عسل را با آب جوش و مقداری آب لیموی تازه ترکیب کنید.
مطالعات نشان دادهاند که عسل مانند ترکیبات ضدسرفه عمل میکند و میتواند از این منظر نیز مفید باشد. خوردن ۱ تا ۲ قاشق چایخوری عسل خالص برای این کار مفید است.
کودکان قبل از اینکه برای خواب شبانه به اتاق خوابشان بروند، باید حتما به توالت بروند. شما بهعنوان والدین باید رفتن به توالت قبل از خوابیدن را به یکی از کارهای اصلی در برنامه شبانه کودک تبدیل کنید. همچنین، کودک باید بداند که بیدار شدن در ساعات نیمهشب برای رفتن به توالت هیچ اشکالی ندارد. در نظر گرفتن نور مناسب در اتاق کودک و همچنین در مسیر رسیدن به توالت، میتواند به او کمک کند تا خودش بدون نیاز به پدر یا مادر به توالت برود.
آیا بیدار کردن کودک در نیمهشب موثر است؟
متخصصان اکیدا توصیه میکنند که هرگز خودتان کودکان را در ساعات نیمهشب برای رفتن به توالت بیدار نکنید. توجه داشته باشید که اگر کودک را از خواب و استراحت طبیعیاش محروم کنید، سطح استرس را در زندگی او افزایش میدهید. خود استرس میتواند از عوامل محرک اصلی درشبادراری کودکان باشد.
از کودک در تمیز کردن لباسها و وسایلش کمک بگیرید
وقتی که کودک دچار شبادراری میشود، نباید طوری رفتار کنید که خودش هیچ نقشی در شستن و تمیز کردن رخت خواب و لباسهایش نداشته باشد. از طرف دیگر، نباید هم طوری رفتار کنید که احساس تنبیه و مجازات را به او القا کند. درواقع، والدین باید طوری از کودک برای تمیز کردن لباسها و رخت خواب خودش کمک بگیرند که او کاملا درک کند که انجام دادن چنین کاری، بخشی از روند طبیعی زندگی است. این مشارکت، آگاهی کودک را نسبت به شب ادراری کودک بیشتر میکند، بدون اینکه احساس شرمندگی و خجالت در او بهوجود بیاورد.
استفاده از سرکه برای شستن لباسها
اگر کودک دچار شبادراری شود، والدین با اتفاق تمامشده مواجه هستند و نباید مشکل را تشدید کنند. یکی از مشکلات ناشی از شبادراری، بوی آزاردهندهای است که از ادرار روی لباسها و رختخواب باقی میماند. اگر شما هم بهعنوان والدین با این مشکل مواجه شدهاید، میتوانید از نصف فنجان یا یک فنجان سرکه سفید برای شستن این لباسها و رخت خوابها استفاده کنید تا بوی ادرار را از بین ببرید.
فضای خانه را کنترل کنید
شبادراری میتواند کودک را در معرض طعنه و تمسخر دیگر اعضای خانواده، خصوصا خواهر یا برادر، قرار بدهد. برای اینکه از پیامدهای این مشکل جلوگیری کنید، باید خانه را به فضای ایمن و آرامی برای کودک تبدیل سازید. بنابراین، به هیچ فردی از اعضای خانواده اجازه ندهید که کودک را مسخره کنند یا به او طعنه بزنند. خواهر یا برادر کوچکتر یا بزرگتر نیز باید بدانند که شبادراری، چیزی نیست که برادرشان بتواند کنترلش کند و همه اعضای خانواده باید برای رفع این مشکل از او پشتیبانی کنند.
صبور باشید
ترساندن کودک یا فریاد زدن بر سر او، هرگز نمیتواند مانع از شب ادراری کودک شود. همچنین، مطرح کردن مشکل شبادراری کودک در مقابل دیگران، به قصد شرمنده کردن و خجالتزده کردن او، از بدترین کارهای ممکن است. خجالتزده کردن کودک فقط به افزایش استرس و اضطراب در او منجر میشود. بنابراین، به خودتان یادآوری کنید که شبادراری درنهایت مشکلی است که برطرف میشود و شما بهعنوان والدین باید در این مدت پشتیبان کودک باشید.
۱. سوپهای مخلوط
سوپهای مخلوط مانند سوپ گوجهفرنگی یا سوپ کدو تنبل، از بهترین غذاها پس از کشیدن دندان عقل هستند. این سوپها هم بهراحتی خورده میشوند و هم به جویدن نیازی ندارند که میتواند ناحیه کشیده شدن دندان را تحریک کند. بهعلاوه، سوپها اساسا سرشار از ویتامینها و مواد معدنی هستند. همین ویژگی باعث میشود که شما با مصرف سوپها، نیازهای تغذیهای و روزانه بدنتان را بهخوبی تامین کنید.
سوپهای مخوط همچنین میتوانند تعادل آب را در بدن نگه دارند که از مهمترین نکات پس از کشیدن دندان است. البته شما باید سوپ را ولرم یا سرد مصرف کنید، چون سوپ داغ میتواند ناحیه کشیده شدن دندان را تحریک کند. همچنین، سوپهای برپایه سبزی نیز باید بهخوبی بپزند و کاملا له شوند تا به هیچ گونه جویدنی نیازی نداشته باشند.
۲. آب قلم و آب گوشت
انواع آب گوشت و آب قلم مانند انواع سوپها، از بهترین منابع برای تغذیه بدن پس از کشیدن دندان هستند. این غذاهای آبکی نهتنها خوشمزهاند، بلکه مهمترین ویتامینها و مواد معدنی را در خود جای دادهاند. در ضمن، انواع آب گوشت و آب قلم بهخوبی آب مورد نیاز بدن را تامین میکنند و خصوصا برای افرادی مهم هستند که نمیتوانند بهراحتی آب بنوشند.
اگرچه مطالعات مستقیمی درباره اثرات آب قلم بر سلامتی انسانها انجام نشدهاند، اما مطالعات موجود حاکی از آن هستند که ترکیبات درون آب قلم واقعا خاصیتهای آنتیاکسیدانی دارند. آب گوشت و آب قلم نیز مانند انواع سوپها باید ولرم یا سرد مصرف شود تا زخم شکلگرفته در دهان را تحریک نکند.
۳. ماست یونانی
ماست یونانی، یکی از بهترین مواد غذایی پروتئینی برای پس از کشیدن دندان عقل است. این ماست، بافت نرم و خامهای دارد و درنتیجه بهراحتی از دهان پایین میرود، بدون اینکه زخم ناشی از کشیدن دندان را تحریک کند. توجه داشته باشید که ماست یونانی سرشار از پروتئین، ویتامینها و مواد معدنی مهم مانند کلسیم و زینک (روی) است.
بهگفته محققان، مواد غذایی سرشار از پروتئین میتوانند به تسریع در روند بهبودی زخمها کمک کنند. حتی بعضی از مطالعات، رژیم غذایی کمپروتئین را با ضعیف شدن روند بهبودی زخمها مرتبط نشان دادهاند. بهعلاوه، مطالعات مختلفی نشان میدهند که دریافت زینک به اندازه کافی میتواند روند بهبودی زخم را تقویت کند.
با اینحال، اگر زینک درون بدنتان در سطح مطلوب باشد، دریافت زینک مازاد هیچ فایده بیشتری به شما نمیرساند. از آنجایی که خوردن بسیاری از مواد غذایی سرشار از زینک مانند گوشتهای قرمز پس از کشیدن دندان واقعا ممکن نیست، ماست یونانی میتواند جایگزین فوقالعادهای در این شرایط باشد.
۴. پوره سیبزمینی
سیبزمینیها، یکی از سبزیهای همهکاره و پُرفایده هستند که میتوان از آنها به شیوههای مختلفی استفاده کرد. پوره سیبزمینی بهطور خاص، یکی از راحتترین و بهترین غذاها پس از کشیدن دندان عقل محسوب میشود. این پوره سرشار از کالری و مواد مغذی است که هر دو برای دوران بهبودی ضروری بهشمار میروند، چون بدن پس از هر نوع جراحی به دریافت انرژی بیشتر نیاز دارد.
پوره سیبزمینی همچنین به شما اجازه میدهد تا مقدار زیادی از مواد مغذی و کالری را با کمترین جویدن و تکان دادن دهان به بدنتان برسانید. این ویژگی واقعا پوره سیبزمینی را به یکی از بهترین غذاها پس از کشیدن دندان تبدیل میکند. فقط دقت داشته باشید که پوره سیبزمینی هم باید ولرم یا سرد مصرف شود تا زخم را تحریک نکند.
۵. پوره موز
موز، یکی از محبوبترین میوهها در سرتاسر جهان است. بافت نرم و طعم دلپذیر آن، جویدن و قورت دادن موز را پس از کشیدن دندان عقل به کار راحتی تبدیل میکند. بهعلاوه، موز شدیدا مغذی است و طیف وسیعی از ویتامینها و مواد معدنی مانند پتاسیم، ویتامین B۶، منگنز و فولات را به بدن میرساند. تبدیل کردن موز به پوره، بافت این میوه را نرمتر میکند و درنتیجه خطر تحریک شدن زخم دندان را کاهش میدهد.
آلرژی فصلی ، واکنش اشتباهی است که سیستم ایمنی بدن نسبت به محرکهای بیرونی (آلرژنها) نشان میدهد. پس آلرژیهای فصلی، واکنشهای آلرژیکی هستند که بهخاطر تماس شما با آلرژنهای خاص در برهههای خاصی از سال بروز پیدا میکنند.
یک پزشک انگلیسی بهنام جان بوستوک برای اولین بار در سال ۱۸۱۹ میلادی، توصیفی از علائم نوعی آلرژی فصلی به دست داد که با نام تب یونجه شناخته میشود. در آن زمان، تب یونجه واقعا نادر بهحساب میآمد. اگرچه شیوع تب یونجه در طول قرن ۱۹ در بریتانیا افزایش یافت، اما تا شروع قرن ۲۰ همچنان نامعمول شمرده میشد.
اصطلاح «آلرژی» در سال ۱۹۰۶ توسط یک متخصص کودکان وینی بهنام کلود فون پیرکه مورد استفاده قرار گرفت تا عطسههای ناشی از تماس دانشآموزان با گردههای آلرژیزا را توصیف کند. او از این اصطلاح برای به بیان درآوردن «واکنشدهی تغییریافته» استفاده کرد تا نشان دهد که آلرژی فقط بر تعداد خاصی از انسانها تاثیر میگذارد، نه بر همه آنان.
آلرژی اپیدمیک (همهگیر)
اگرچه بعضی از پدیدههای آلرژیک در متون پزشکی باستانی توصیف شدهاند، اما به نظر میرسد که آلرژیهای فصلی رایج در جهان امروزی مانند تب یونجه واقعا نوعی بیماری پساصنعتی هستند و از عصر صنعتی شدن جهان به بعد بهوجود آمدهاند. آلرژی بینی یا رینیت آلرژیک، یعنی شایعترین آلرژی فصلی، هم امروزه بسیار شایع شده است و خصوصا در چند دهه گذشته در کشوری مانند آمریکا روبهافزایش بوده است. درواقع، میزان ابتلا به این آلرژی فصلی از نظر آماری، از ۱۰ درصد کل جمعیت آمریکا در سال ۱۹۷۸ به ۳۰ درصد از کل جمعیت در سال ۲۰۰۸ رسیده است.
عوامل محرک در آلرژیهای فصلی
شایعترین عوامل محرک در آلرژیهای فصلی، گردهها و اسپورهای قارچی (mold spores) هستند. سطح تماس با این عوامل نهتنها به فصل، بلکه به دو عامل مهم دیگر یعنی محل زندگی و وضعیت آبوهوایی نیز بستگی دارد. بهطور کلی، درختان تقریبا در همه مناطق در اواخر زمستان و اوایل بهار گردهافشانی میکنند. گردهافشانی گیاهان نیز در اواسط تا اواخر بهار اتفاق میافتد و علفها یا چمنها نیز در تابستان گردهافشانی دارند.
در بسیاری از مناطق، تماس با گردههای آلرژیزا در روزهایی که هوای صاف دارند و همراه با وزش باد هستند، به بیشترین میزان خود میرسند، چون باد به پخش کردن گردهها کمک میکند. با اینحال، اسپورهای قارچی میتوانند در هر موقعی از سال وجود داشته باشند. از آنجایی که سطح این ترکیبات با افزایش دما بالا میرود، اواسط تا اواخر تابستان را میتوان دوره اوج فعالیت آنها دانست. البته همین ترکیبات، عامل اصلی در شکلگیری آلرژیهای فصلی در پاییز هم هستند. میزان آنها نیز در ساعات عصر و در روزهای همراه با وزش باد به اوج خودش میرسد. توجه داشته باشید که تعداد اسپورهای قارچی در هوا میتواند در دقایق پیش از رعد و برق به بالاترین حد خودش برسد و افراد مبتلا به آسم را با حملات آسم در این موقعیتها مواجه کند.
بسیاری از افراد مبتلا به آلرژی فصلی نیز به گردوغبار خانگی و کنه گردوغبار (Dust mite) آلرژی دارند که در تمام طول سال میتوانند مشکلساز شوند. کنههای گردوغبار نیز حشرات میکروسکوپی خاصی هستند که خصوصا از سلولهای پوستی انسانها تغذیه میکنند. رشد آنها نیز در محیطهای مرطوب و نرم مانند تشک، بالش، جسم حیوانات خانگی و لوازم داخل خانه اتفاق میافتد.
میتوان گفت که پروتئین، مهمترین ماده مغذی برای برنامه کاهش وزن است. به این دلیل که بدن برای متابولیزه کردن پروتئین (در مقایسه با چربی یا کربوهیدراتها) از کالریهای بیشتری استفاده میکند. همچنین، پروتئین کمک میکند تا برای مدت طولانیتری احساس سیری کنید.
یکی از مطالعات در همین زمینه نشان میدهد که اگر زنان، پروتئین دریافتی را به ۱۵ تا ۳۰ درصد از کل کالریهای دریافتی افزایش دهند، روزانه حدود ۴۴۱ کالری کمتر مصرف خواهند کرد. همچنین، آنان در این شرایط میتوانند حدود ۵ کیلوگرم از وزن خودشان در عرض ۱۲ هفته کاهش بدهند.
مطالعه دیگری حاکی از آن است که افزایش پروتئین دریافتی به ۲۵ درصد از کل کالریهای روزانه، شانس استفاده از خوراکیها و هلههولهها را در ساعات شب نصف میکند و فکر کردن شدید به غذاها را حدود ۶۰ درصد کاهش میدهد. محققان میگویند که دریافت پروتئین به اندازه کافی میتواند به حفظ وزن جدید در درازمدت هم کمک کند.
صبحانه پروتئینی کمک میکند تا کمتر غذا بخورید
بسیاری از مطالعات به بررسی این موضوع پرداختهاند که وجود پروتئین سالم در وعده صبحانه چطور میتواند بر الگوهای غذایی تاثیر بگذارد. بعضی از آنها نشان میدهند که صبحانههای سرشار از پروتئین، گرسنگی را کمتر میکنند و باعث میشوند که افراد در باقی روز حدودا ۱۳۵ کالری کمتر دریافت کنند.
درواقع، اسکنهای MRI نشان میدهند که خوردن صبحانه سرشار از پروتئین، سیگنالهای مخصوصی در مغز را کاهش میدهند که وظیفه کنترل تمایلات غذایی و رفتارهای مبتنی بر پاداشدهی به خود را بر عهده دارند. علاوه بر اینها، پروتئین به ایجاد سیری پایدارتر و بهتر کمک میکند، چون سیگنالهایی را در بدن فعال میسازد که اشتها را کاهش میدهند و درنتیجه هوسهای غذایی و تمایل به پُرخوری را کنترل میکنند.
صبحانه سرشار از پروتئین به کاهش وزن و کاهش چربی شکمی کمک میکند
صبحانههای سرشار از پروتئین میتوانند اشتها و هوسهای غذایی را بهخوبی کنترل کنند. همچنین، از همین طریق به کاهش چربی شکمی کمک میرسانند. توجه داشته باشید که پروتئین غذایی دارای رابطه دوگانهای با چربی شکمی است. یعنی هرچه پروتئینهای مصرفی شما مرغوبتر، سالمتر و باکیفیتتر باشند، چربی شکمی شما نیز کمتر خواهد شد؛ اما هرچه بیشتر از منابع ناسالم پروتئینی استفاده کنید، چربی شکمی را هم افزایش خواهید داد.
یافتههای علمی نشان میدهند که مصرف صبحانه پروتئینی و سالم میتواند بهطور قابل توجهی برای کاهش وزن مفید و موثر باشد، خصوصا اگر شما دارای اضافهوزن زیادی باشید و بخواهید وزن خودتان را کم کنید.
پروتئین میتواند متابولیسم را تقویت کند
سرعتبخشی به متابولیسم، یکی از ترفندهایی است که میتواند به کاهش وزن کمک کند، چون میزان کالریسوزی را افزایش میدهد. خود بدن نیز اساسا از کالریهای بیشتری برای متابولیزه کردن پروتئین نسبت به چربیها و کربوهیدراتها کمک میگیرد. بنابراین، مصرف پروتئین سالم باعث میشود که میزان کالریسوزی در بدن شما افزایش پیدا کند.
این نکته را هم نباید از یاد برد که رژیم غذایی صبحانه پروتئینی میتواند به جلوگیری از تضعیف عضلهها در دوران کاهش وزن کمک کند و همچنین مانع از ضعیف شدن متابولیسم در این دوران شود. پس، شما میتوانید از منابع پروتئینی سالم برای حفظ عضلهها و متابولیسم مطلوب در دوران کاهش وزن کمک بگیرید.
۱. بیحسی، پرش یا سوزش را تجربه میکنید
این حالتهای حسی میتوانند از دستها یا پاها تا بازوها یا ساق پاها در نوسان باشند. البته متخصصان میگویند که درهمفشردگی عصبهای حسی (عمدتا در وضعیت خواب) نسبتا شایع است و علائمی مانند بیحسی یا پرش میتوانند موقتی باشند. با اینحال، اگر این حالتهای حسی از بین نروند، شما باید برای بررسی موضوع آسیب عصبی به پزشک مراجعه کنید.
۲. تکان دادن بخشی از بدن برایتان سخت یا ناممکن میشود
اگر موتور عصبها آسیب ببیند، احتمال دارد که مشکل ضعف یا حتی فلجشدگی را تجربه کنید. این علائم نیز میتوانند نشاندهنده یک مشکل اساسی در بدن باشند که قطعا به مداخله فوری پزشکان نیازمند است. اگر هم با مشکل سکته مغزی مواجه شده باشید، باید هرچه سریعتر به اولین مرکز مراقبتهای پزشکی مراجعه کنید.
۳. با گسترش درد از کمر به پاها مواجه میشوید
درد یا سوزش شدیدی که از کمر شروع شود و به پشت پاها گسترش پیدا کند، میتواند نشاندهنده ابتلا به سیاتیک باشد. این مشکل وقتی بهوجود میآید که عصب سیاتیک تحت فشار قرار میگیرد یا آسیب میبیند. این دو حالت نیز میتوانند بهواسطه فتق دیسک کمر یا بیماریهای خاص مانند بیماری دیابت ایجاد شوند.
۴. بیشتر از حالت عادی در حرکت با دست و پا دچار مشکل میشوید
آیا موقع راه رفتن بهصورت ناگهانی لیز میخورید و بیش از حد به زمین میافتید؟ اگر آسیبی به عصبهای مهمی وارد شود که در ساختار حسی بدن نقش اساسی دارند، با مشکل عدم هماهنگی در بدن مواجه میشوید و بدنتان نمیتواند موقعیت خودش را در مکانهای مختلف بهدرستی تعیین کند. همین روند است که باعث زمین خوردن یا لیز خوردن غیرعادی شما میشود. بهعلاوه، این حالتها میتوانند نشاندهنده ابتلا به بعضی از بیماریهای خاص مانند بیماری پارکینسون باشد. در این بیماری، سلولهای عصبی مغز صدمه میبینند.
۵. دائما باید به توالت بروید
آسیب عصبی میتوانند پیامهای خطای زیادی را به مثانه ارسال کنند. بنابراین در این شرایط شما احساس میکنید که باید دائما برای دفع ادرار به توالت بروید. بهعلاوه، اگر زایمان طبیعی انجام داده باشید یا به بیماری دیابت مبتلا باشید، بیشتر در معرض خطر ابتلا به این مشکلات قرار میگیرید.
۶. سردردهای شدیدی را تجربه میکنید که مانند شوک الکتریکی هستند
احتمال دارد به مشکلی به نام نورالژی اکیپیتال (occipital neuralgia) مبتلا باشید که وقتی بهوجود میآید که عصبهای درون گردن دچار آسیب شده باشند. در این حالت احتمالا به مهارکنندههای عصبی خاصی نیاز دارید که تزریقی هستند و موقتا انتقال سیگنالهای درد را متوقف میکنند.
۷. خیلی کم یا خیلی زیاد عرق میکنید
این حالتها میتوانند نشانهای باشند مبنی بر اینکه عصبهایی که اطلاعات لازم را از مغز به غدد عرق منتقل میکنند، دچار آسیبدیدگی شدهاند. پزشک در این موقعیت میتواند آزمایشهایی را برای شما در نظر بگیرد که وضعیت تعریق و سلامت قلب شما را بررسی کند.
۸. بدون اینکه متوجه شوید، بدنتان آسیب میبیند
عصبهای حسی باید به مغز بگویند که در چه موقعیتهای با خطر و آسیب عصبی مواجه میشود. پس اگر این عصبها نتوانند وظیفه خودشان را بهدرستی انجام بدهند، شما در معرض جراحتهای مختلف قرار میگیرید. اگر بدون اینکه خودتان متوجه شوید، دچار سوختگی یا بریدگی شدید، یا اگر داغی یا تیزی وسایل را احساس نکردید، حتما برای بررسی مساله نزد پزشک بروید.
۱. چای سبز
مصرف چای سبز بهطور منظم، یکی از ترفندهایی است که میتواند از ابتلا به التهاب لثه(gingivitis) جلوگیری کند. این بیماری لثه با قرمز شدن، تورم و التهاب همراه با تحریکپذیری شناخته میشود. یکی از مطالعات Joual of Periodontology نشان میدهد افرادی که روزانه فقط یک فنجان چای سبز مینوشند، سه مورد از شاخصهای ابتلا به بیماریهای پریودنتال را کاهش میدهند. چای سبز سرشار از آنتیاکسیدانهایی است که التهاب را در بدن کمتر میکنند. محققان گمان میکنند که این مولکولهای قوی، واکنش التهابی بدن برای مقابله با باکتریهای درون دهان را تقویت میکنند.
۲. هیدروژن پراکسید (آب اکسیژنه)
استفاده از هیدروژن پراکسید بهعنوان دهانشویه میتواند برای نابودی باکتریهای درون دهان مفید باشد، درحالی که عدم مقابله با این باکتریها میتواند به بیماریهای لثه منجر شود. هیدروژن پراکسید، هم ضدعفونیکننده است و هم ضدباکتری. فقط توجه داشته باشید که نباید هیدروژن پراکسید را قورت بدهید. البته قورت دادن مقدار کمی از هیدروژن پراکسید بهصورت ناخودآگاه مشکلی ایجاد نمیکند، اما اگر میزان زیادی از آن وارد معده شود، میتواند برای سلامتیتان خطرناک باشد.
۳. خمیر زردچوبه
زردچوبه، ادویه مهمی است که در زمینههای مختلف کاربرد دارد و بیش از همه بهواسطه این ویژگیهایش شناخته میشود: ضدالتهاب، آنتیاکسیدان و ضدمیکروب. بهعلاوه، محققان دانشگاه پنجاب هند در مطالعات اخیرشان متوجه شدهاند که قرار دادن خمیر زردچوبه بهعنوان ضماد روی لثهها و دندانها، مشکل التهاب لثه را تسکین میدهد. برای تهیه این خمیر باید این ترکیبات را با هم مخلوط کنید: یک قاشق چایخوری زردچوبه، نصف قاشق چایخوری نمک، نصف قاشق چایخوری عصاره خردل.
۴. آبنمک
یکی از مطالعات PLoS One نشان میدهد که شستوشو دادن دهان با استفاده از آبنمک میتواند وضعیت التهاب لثه بهواسطه بیماری التهاب لثه را بهتر کند. آبنمک، نوعی ضدعفونیکننده طبیعی محسوب میشود که توانایی از بین بردن باکتریهای بیماریزا را دارد. البته نباید از آبنمک بهصورت روزانه استفاده کنید، چون خطر آسیبدیدگی دندانها در این شرایط بالا میرود.
۵. جوش شیرین
مسواک زدن با استفاده از خمیر جوش شیرین و آب، یکی از ترفندهای خانگی برای مقابله با مشکل التهاب لثه است. این کار میتواند به خنثیسازی اسیدهای موجود در دهان کمک کند و درنتیجه از بهوجود آمدن بیماری التهاب لثه نیز جلوگیری به عمل بیاورد.
۶. روغن نارگیل
بعضی از محققان میگویند که شستوشو دادن دهان با استفاده از روغن نارگیل یا روغنهای گیاهی دیگر، سلامت دندانها و لثهها را در بعضی از افراد تقویت میکند. با اینحال، برخی از محققان هم تاکید میکنند که از نظر علمی چنین تاثیری تا کنون به اثبات نرسیده است.
۷. مریمگلی
قرقره کردن و شستوشو دادن دهان با استفاده از مریمگلی، یکی از شیوههای خانگی برای تسکین التهاب لثه است. محققان دانشگاه وین در اتریش هم به این نتیجه رسیدهاند که مریمگلی دارای خواص ضدالتهابی است و از این نظر واقعا میتواند موثر باشد. مطالعات دیگری هم نشان میدهند که مریمگلی، میزان باکتریهایی که باعث شکلگیری پلاکهای مخرب در دندانها میشوند را بهطور قابل توجهی کاهش میدهند. برای استفاده از این محلول باید ۲ قاشق غذاخوری از مریمگلی تازه یا یک قاشق چایخوری از مریمگلی خشکشده را با یک تا دو فنجان آب جوش مخلوط کنید و اجازه بدهید که حدود ۱۰ دقیقه بجوشد. بعد باید منتظر بمانید تا این محلول خنک شود و از آن برای شستوشو دادن دهان کمک بگیرید.
یکی از مطالعات اخیر نشان میدهد کار کردن در شیفتهای شبانه چرخشی میتواند شدیدا برای سطح قند خون در بدن مضر باشد. گزارشی از این مطالعه در Diabetes Care منتشر شده است.
محققان در این مطالعه، اطلاعات مربوط به بیش از ۲۷۰ هزار نفر از مردم بریتانیا را مورد بررسی قرار دادند و به این نتیجه رسیدند که اگر افراد در ساعات کاری نامنظم یا شیفتهای شبانه چرخشی کار کنند، شانس ابتلا به بیماری دیابت نوع ۲ را ۴۴ درصد نسبت به حالت عادی افزایش میدهند.
دکتر سلین وتر (از مسئولان این مطالعه) میگوید: شغلهای شیفتی، خصوصا شیفتهای شبانه، ریتم بیولوژیک و همچنین ریتم طبیعی اجتماعی را در انسانها مختل میکند و حتی به ریتم خواب هم صدمه میزند. مجموعه این اختلالها، خطر ابتلا به اختلالهای متابولیک، از جمله ابتلا به بیماری دیابت نوع ۲، را افزایش میدهند.
یافتههای این مطالعه نشان میدهند که هرچه افراد بیشتر در شیفتهای شبانه نامنظم و چرخشی کار کنند، خطر ابتلا به بیماری دیابت نوع ۲ را بالاتر میبرند. برای مثال، کار شبانه به اندازه ۳ نوبت در ماه با افزایش خطر ۲۴ درصدی ابتلا به دیابت نوع ۲ همراه میشود، درحالی که اگر این میزان به بیشتر از ۸ نوبت در ماه برسد، خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ نیز از ۳۶ درصد میگذرد.
دکتر وتر میگوید: «مطالعه ما، یکی از اولین مواردی است که رابطه دوز-واکنش را نشان میدهد؛ یعنی به ما میگوید که هرچه افراد بیشتر در شیفت شبانه کار کنند، احتمال ابتلا به بیماری دیابت نوع ۲ را هم بالاتر میبرند». با اینحال، کار کردن بهصورت دائمی در شیفت شب با افزایش خطر ابتلا به بیماری دیابت مرتبط نیست. محققان میگویند که چنین افرادی میتوانند خودشان را با برنامه شبانه سازگار کنند. در ضمن، افرادی که ذاتا به بیداری در ساعات شب تمایل دارند، راحتتر چنین سازگاریای را تجربه خواهند کرد.
به توصیه متخصصان، افرادی که نمیتوانند از کارهای شبانه خودداری کنند، میتوانند خطرات احتمالی برای سلامتی خودشان را از این راهها کاهش بدهند: رژیم غذایی سالم، مراقبت از وزن، ورزش منظم و خواب کافی در ساعات استراحت.
لازم به ذکر است که این یافتهها نمیتوانند رابطه علت و معلولی مستقیمی را بین کار شیفتی و ابتلا به بیماری دیابت نوع ۲ اثبات کنند. با اینحال، مطالعات اخیر نیز نشان دادهاند که کار شیفتی با احتمال مبتلا شدن به بیماریهای قلبی، بیماری دیابت و همچنین سرطان مرتبط است.
1.کاندومها نمیتوانند کاملا از شما در مقابل ابتلا به HPV محافظت کنند
درحالی که کاندومها میتوانند خطر ابتلا به HPV یا زگیل تناسلی را کاهش بدهند، اما واقعیت این است که نمیتوانند این خطر را بهطور کلی از بین ببرند. درواقع، این ویروس میتواند در پوست بیضه مردان و دیگر قسمتهای مودار اندام تناسلی به حیات خودش ادامه بدهد. بنابراین، هر گونه رابطه جنسی که با تماس پوست به پوست در ناحیه تناسلی همراه باشد، میتواند HPV را به فرد دیگری منتقل کند. به همین دلیل است که متخصصان به بزرگسالان توصیه میکنند که حتما واکسن HPV را دریافت کنند و این مساله را جدی بگیرند.
2. اگر نتیجه پاپاسمیر شما غیرعادی باشد، خطر مبتلا شدنتان به سرطانهای ناشی از HPV بیشتر میشود
امروزه بسیاری از افراد میدانند که HPV با ابتلا به سرطان دهانه رحم مرتبط است، اما این ویروس میتواند با ابتلا به انواع دیگری از سرطانها مانند سرطانهای مربوط به گردن و ناحیه سر و همچنین سرطانهای واژن، مقعد و آلت مردانه همراه شود. یافتههای علمی نشان میدهند زنانی که مبتلا به سرطان دهانه رحم یا تغییرات پیشسرطانی در دهانه رحم هستند، بیش از دیگران با خطر ابتلا به سرطانهای ناشی از HPV در قسمتهای مختلف بدن روبهرو میشوند.
میزان ابتلا به سرطانهای ناشی از HPV یا زگیل تناسلی هنوز بسیار کم است، اما آمارها نشان میدهند که این میزان روبهافزایش حرکت میکند. درحال حاضر، هیچ راهنمای خاصی برای غربالگری سرطانهای ناشی از HPV (به غیر از سرطان دهانه رحم) وجود ندارد، اما محققان درحال بررسی این مساله هستند که چگونه افراد در معرض خطر را شناسایی کنند تا در ادامه بتوانند درمان زودهنگام را برای آنان انجام بدهند.
۳. سیگار کشیدن، خطر ابتلا به سرطانهای ناشی از HPV را افزایش میدهد
متخصصان در سالهای اخیر به این نتیجه رسیدهاند که سیگار کشیدن، سیستم ایمنی بدن را ضعیف میکند و درنتیجه شرایطی را فراهم میسازد که HPV در بدن شدیدا رشد کند. بنابراین، اگر میخواهید از تبدیل شدن HPV نهفته در بدن به وضعیت پیشسرطانی یا رشد سرطانی جلوگیری کنید، باید عادت سیگار کشیدن را واقعا کنار بگذارید.
۴. واکسن HPV فقط برای زنان نیست
واکسن HPV یا زگیل تناسلی تقریبا ۱۰۰ درصد از زنان در مقابل ابتلا به سرطانهای دهانه رحم که بهواسطه انواع HPV ۱۶ و ۱۸ ایجاد میشوند، محافظت میکند. با اینحال، همین واکسن دارای فواید مستقیم و واضحی هم برای سلامت مردان است که از میان آنها میتوان به پیشگیری از ایجاد زگیل تناسلی اشاره کرد.
با اینکه مطالعات تکمیلی در این زمینهها هنوز به پایان نرسیدهاند، اما محققان باور دارند که انجام دادن واکسیناسیون HPV برای پسران نیز درنهایت شانس ابتلا به سرطانهای مربوط به ناحیه گردن و سر و همچین انواع دیگری از سرطانها را کاهش میدهد.
بعضی از متخصصان توصیه میکنند که واکسن HPV برای همه پسران و دختران در سن ۱۱ یا ۱۲ سالگی تزریق شود، اما میتوان واکسیناسیون HPV را در سن ۹ سالگی هم انجام داد. در ضمن، اگر فردی در سنین ذکرشده واکسن HPV را دریافت نکرده باشد، همچنان در سنین بالاتر میتواند برای دریافت آن اقدام کند.
۵. پس از واکسن HPV همچنان به پاپاسمیر نیاز دارید
واکسن HPV از شما در مقابل همه انواع پُرخطر HPV محافظت نمیکند. همچنین، اگر پیش از دریافت واکسن به HPV مبتلا باشد، این واکسیناسیون نمیتواند مشکل شما را حل کند. بنابراین، همه زنانی که واکسن HPV را دریافت میکنند، همچنان باید پاپاسمیر را طبق روال قبلی جدی بگیرند.
۶. واکسن HPV، این مشکل را درمان نمیکند
شاید این نکته واضح باشد، اما بهتر است که باز هم تکرارش کنیم: واکسن HPV فقط برای پشگیری است. پس این واکسن با ویروس مورد نظر در افراد مبتلا به زگیل تناسلی مبارزه نمیکند. به همین دلیل هم محققان میگویند که افراد مختلف باید در دهه ۲۰ سالگی یا زودتر از آن، واکسن HPV را دریافت کنند. توجه داشته باشید که هیج درمان خاصی برای HPV وجود ندارد، اما این بیماری میتواند خودبهخود هم از بین برود.